Önünde uzayıp giderken yollar dönerim diyordu
Dönerim elbet
Gidilen yollardan dönüş olmadığını bilmiyordu daha
Yollar hem çıkmaz hem geridönülmezdi burda
Oysa çıkarken neler umud etmişti
Yollar umut demekti mutluluk demekti
Ne de çok şey beklemişti o dilsiz, sessiz yollardan
Yorulsada o yollarda Geri dönmek ,vazgeçmek istesede
Bitirilmeliydi yollar
Tükenmeliydi zaman
Verilmeliydi alınan son nefeste

Gitmeliyim demişti ,

son kez gözlerine bakarak,

Gitmişti ,

Ardında bir kendini bırakarak...

gitmek mi zordu yoksa kalmak mı
yanmak mı zordu , yok olmak mı
kendi ipini çekmek değil miydi gitmek
ardında gözü yaşlı bir sevgili bırakıpta gitmek
en zoru değil miydi gözlerinde gördüğün son hüznün sebebi olduğunu bilmek
aktığını gördüğün son göz yaşı değil miydi senin için akıttığı
yüzündeki son acının nedeni de sen değilmiydin bırakırken
ipini çeken senmiydin gerçekten
yoksa hayat denen hakimmiydi bu kararı senin adına veren yine
sen vazgeçmişken gitmekten gözlerdeki acıyı farkettiğinde
artık tabureye son tekmeyi vuracak cellat gelmiştir çoktan
sen son kez bakarsın gözlerinin taaa içine
bıraktığın acıyı, yaktığın yüreği görürsün
gözlerinde yaş, dudaklarında acı bir tebessüm
ve hayata bıraktığın son portredir bu
ve bıraktığın son armağan da acılı bir yürek ve yaşlı gözler...