Kendi icimize ne cok donuyoruz bazen
Dunya donerken ,biz kendi cevremizde donuyoruz
Tek dert bizimkiymiscesine!
Ne kadar da bencillesiyoruz bazen
Kuculen dunyamizda zihnimiz de gittikce kuculup basitlesiyor
Olecegimizi bile bile hala burda ki mutlulugun pesine dusuyoruz
Mutluluk yok! bunu anlamiyoruz ya da anlamak istemiyoruz
Insanoglu ne kadarda aciz ve cahi.
Gormek istemdigini asla gormuyor
Hayallerin pesinden bir omur tuketirken
Son nefesinde aklina geliyor ne de bos yasadigi
Insana kucuk duny denir ya hep,
Evet kucuk dunyadir, eger o kucuk dunyada kaybolursak Buyuk dunya adina ne yapabilirz ki Kendi icimizden cikmadikca nasil baskalarinin yaralarini sarabiliriz? Bu kadar mi beciliz! Bu kadar mi heva heves icindeyiz! Bu kadar mi esfeli safin derecesindeyiz
Olmayan yuzumuzle neyin hesabini verebilecegiz! Yazik bize cok yazik…