9 Eylül 2008 Salı

Beklemekle gecen ömrun ardindan akan gözyaşlariyla oluşan nehrin icinde cirpindikca batmak, battikca dişari uzanan elin tutulabileceginden de umudunu kesmek,
işte ölmek böyle olsa gerek...

2 yorum:

Ali Karakuş dedi ki...

Umut asla bitmez ve belki bu yüzden ölüm asla gelmez.

Adsız dedi ki...

Umut kotuluklerin anasidir, cunki iskenceyi uzatir der Nietchi. Evet oldurmez belki ama surundurur, Turklerin deyimiyle.